Bert had mij een mailtje gestuurd of ik samen met hem wou oprijden, dus zondagochtend om zeven uur stapte ik op de trouwe boxer, en pruttelend en rokend ging ik op weg.
Na een ritje van een uur via Laren, Lochem en Zutphen kwam ik om acht uur bij Bert in Brummen aan, waar we gezellig een kop koffie dronken.
Om half negen stapten we weer op de motor, en uitgezwaaid door Loes vertrokken we richting Capelle aan den IJssel.
Bij Arnhem namen we de A12 richting Utrecht, en bij Gouda namen we de A20, die we bij Nieuwerkerk aan den IJssel weer verlieten.
De eerste 180 km van vandaag stonden weer op de teller.

Bij het tankstation waren al veel motoren verzameld, dus na even getankt te hebben zetten we onze motoren in de rij en begroetten onze boxervrienden.
Nadat we even gezellig hadden bij gekletst riep Theo ons centraal, en legde het start stop systeem nog even uit voor de leden die voor het eerst meereden, hierna gingen we nog even met z’n allen op de foto, en toen begon de rit.

En de regen! Vanaf het startpunt gingen langs de A20 richting Nieuwerkerk aan den IJssel, waar we bij de rotonde rechtsaf gingen de rondweg op.
Hier gingen we richting de Hollandsche IJssel, die we volgden tot aan Oostgaarde, waar we de rivier weer achter ons lieten richting Capelle aan den IJssel.
Bij Krimpen aan den IJssel staken we de Hollandsche IJssel weer over.
Deze weg vervolgden we tot we bij Oudeland rechtsaf sloegen en we bij Lekkerkerk de Lek voor ons zagen liggen.
Hier volgden we deze rivier over mooie dijkweggetjes, lekker bochten nemen.

Bij Bergambacht reden we richting Schoonhoven, alwaar we via de bebouwde kom bij de Lek uitkwamen, weer namen we de dijkweggetjes langs deze rivier, die we vervolgden tot aan Nieuwegein, waar we de bebouwde kom weer indoken.
Bij de Prinses Beatrixsluis reden we weer richting de rivier, die we weer volgden over de mooie slingerende dijkweggetjes, die erg rustig waren, ik vermoed omdat het ondertussen opgehouden was met rustig regenen.
Bij Beusichem staken we met de pont de Lek weer over, en konden we de motoren parkeren bij ’t Veerhuys waar we de lunch hadden.

Hier konden de jassen, handschoenen, regenpakken en al het andere dat nat geworden was drogen.
Tijdens de lunch werd besloten om de rit in te korten omdat het er niet naar uit zag dat de regen nog zou stoppen.
Dit hield in dat het mooiste stuk van de route (mijn persoonlijke mening), langs de Waal helaas verviel, in plaats hiervan reden we langs de Lek richting Nieuwpoort, Nieuw-Lekkerland en Kinderdijk, waar we nog even een stop hadden om de molens op de foto te zetten.

Ondertussen was het gestopt met regenen dus we konden droog de pont van Krimpen aan de Lek nemen om de Lek weer over te steken.
Van hieruit reden naar Capelle aan den IJssel, naar Theo’s huis, waar Junia ons op stond te wachten met een uitgebreid Indisch buffet, de tourtochten van Theo blijven verwennerijen.
Het eten was weer erg lekker, en we hebben nog een hele tijd zitten kletsen, waarna het toch tijd werd om afscheid te nemen.

Na veel gezwaai reden we weg en na nog even getankt te hebben, reden Bert, Henk Pot en ik de A20 op richting Gouda, daarna de A12 richting Utrecht en Arnhem, waar Henk doorreed en Bert en ik richting Dieren en Brummen reden. Bij Brummen ging Bert naar huis en ik reed via Lochem, Goor, Rijssen en Wierden naar Vriezenveen, waar ik de ouwe boxer met weer 550 km meer op de teller in de garage zette.

Ik wil Theo en Junia bedanken voor een mooie rit en een warm welkom, en erg lekker eten, in jullie huis.
Helaas waren de weergoden ons niet goed gezind, maar ik heb weer genoten.
Fred ten Napel.

Hierbij het foto verslag van Bert.