Na een onrustige nacht (schoolreisje gevoel) werden de koffers ingepakt, vrouw gekust en de R80 gestart.
Ik had om half negen bij Bert afgesproken en begon aan mijn vaste route richting Brummen. Dacht ik.
Bij Lochem was de weg richting Zutphen afgesloten en werd ik door half Achterhoek omgeleid.
Was wel een mooie route dus maar genieten.
Bij Bert aangekomen even een bakkie gedaan, getankt en richting het verzamelpunt aan de A12 gereden.
De eerste motorrijders waren al aanwezig, dus even staan kletsen met iedereen tot iedereen er was.

Het was weer een gezellige groep waarmee we Duitsland onveilig gingen maken, we waren met 12 man, Wouter, Pieter, Rien, Jaap, Louis, Ronald, Frank, Theo, Henk, Hans, Bert en ik.
Toen iedereen aanwezig was werd iedereen even centraal geroepen, de route werd aangepast omdat de A3 afgesloten was.
Wouter en Pieter hadden een andere route uitgezet en wij gingen onder leiding van Wouter onderweg.
Deze keer hoefde ik niet voorop te rijden om de snelheid aan te geven, mijn R80 kon uitstekend meekomen.
Fijn gevoel om niemand op te hoeven houden.
Na een uur of 2 te hebben gereden was het even tijd voor een plas en koffiepauze, waarna we weer de auobahn op gingen en na een paar file’s en drukke wegen verlieten we in de buurt van Köln deze weer en reden we via mooie binnenwegen richting onze lunch.

Na een lekkere lichte lunch startten we onze motoren weer en begonnen aan de rest van de route naar ons hotel.
Wouter leidde ons met een mooi tempo door het schitterende Duitse landschap.
Altijd genieten daar met mooie wegen, haarspeldbochten en mooie doordraaiers.
In Bad Ems aan de rivier de Lahn stopten we nog even achter in de middag omdat de warmte toch wel erg voelbaar werd, we stonden op de stoep geparkeerd en hebben even staan kletsen en onze benen gestrekt.
Bij het starten van mijn motor kwam er een raar geluid uit het blok en mijn voltmeter sloeg helemaal in het nul, maar de boxer sloeg wel meteen aan en klonk weer super gezond.
We vervolgden onze weg, en via mooie binnenwegen kwamen we aan in Berghausen, waar we verbleven in Hotel Berghof.
We moesten even wachten om te kijken waar we de motoren konden stallen, dus zette ik de boxer even uit, maar toen ik hem weer wou starten gebeurde er niets, mijn startmotor had het opgegeven. Oeps.
Gelukkig kon ik hem van de helling af naar de garage laten lopen en kon hem in ieder geval stallen. Projectje voor de volgende dag.
Na de kamerverdeling, douchen en iets drinken gingen we eten, ondertussen was Theo ook binnen gekomen en kon mee eten.
Na het eten moest er nog even gesleuteld worden aan de motor van Rien, die een probleem had met het stuur.
Met Theo en Pieter afgesproken dat ze ‘s morgens om half acht ook even gingen kijken of ze mijn startmotor konden repareren.
Na nog even gezellig zitten kletsen en wat drinken ging bij mij om half twaalf het licht uit.

Route dag 1

Dag 2
De volgende ochtend ging om zeven uur de wekker, en na een douche ging ik naar de garage waar de boxer stond en begon alvast de koffers er af te halen .
Om half acht kwamen Theo en Pieter aanlopen en begonnen mijn motor te “slopen”.
Helaas was de startmotor niet te repareren, de magneten lagen los onder in het huis.
Valeo kwaal hoorde ik later.
Na alles weer gemonteerd te hebben gingen we ontbijten.
Hierna ging Theo op zoek naar een ander stuur voor Rien en de rest maakte zich klaar om de route te gaan rijden.
Nadat iedereen weg was, bleven Pieter, Bert, Hans, Rien en ik wachten op Theo die aankwam met een nieuw stuur dat meteen gemonteerd werd.
Na een kop koffie liet ik mijn motor naar beneden rollen en gelukkig sloeg ie meteen aan.
Vanaf het hotel reden we rechtstreeks naar het lunchadres, waar we tegelijk met de anderen aankwamen.
Na een Strammer Max,(meer een Maxje) werden de motoren weer gestart, dat wil zeggen de mijne aangeduwd ( Frank, nog mijn excuses voor het vergeten van mijn benzinekraan), en na nog even getankt te hebben vervolgden we onze weg.
Van hieruit reden we via ontzettende mooie wegen richting de Rijn, waarbij ik toch een beetje overenthousiast werd, en een beetje gras gemaaid heb, gelukkig alles in de benen gehouden en het enige wat beschadigd was is mijn trots.
Bij Kaub staken we met de pont de Rijn over, wat weer een klein probleempje opleverde, mijn onwillige boxer moest de pont weer af, en om te voorkomen dat iedereen zich een breuk zou duwen legde Theo een lijntje aan en zo werd ik de pont afgesleept.
De gezichten van iedereen. Priceless.
Na nog iets gedronken te hebben aan de oever van de Rijn vervolgden we onze route weer, en weer was het volop genieten van de schitterende route die Rien uitgezet had, en aan het einde van de middag kwamen we weer aan bij het hotel en werden de boxers weer geparkeerd, waarna het weer douchen was, je zweet wat af bij 30 graden achter zo’n kuip.
Na nog iets gedronken te hebben stond ons eten weer klaar, hierna nog even een rondje dorp gedaan, weer wat drinken( wat een straf), en weer op een oor.

Route dag 2 de snelle route

Dag 3

En zo brak dag 3 alweer aan, wat gaat de tijd snel als je lol hebt.
Na een goed ontbijt werd er even olie gepeild, niets verbruikt.
Dit was de eerste verre rit met deze boxer die ik vorig jaar gekocht heb, dus even checken.
Na weer aangeduwd te zijn begonnen we aan de rit die richting de Feldberg ging.
Wouter leidde ons weer met een mooie snelheid over de Duitse wegen.
Na een uur of 2 werd het tijd om de inwendige mens van het nodige te voorzien en we stopten bij een bakkerij, die helaas gesloten bleek te zijn.
Gelukkig vonden we een ijssalon, en zo waren wij weer gelukkig.
De rit werd vervolgd tot we bij de Feldberg aankwamen. Dit is met 878,5 meter de hoogste bergtop van het het Taunusgebergte en het Rijnlands leisteenplateau ( lang leve Wikipedia ).
Hier zijn we even afgestapt en hebben even onze benen kunnen strekken.
Van hieruit vervolgden we de route tot we in Bad Homburg aankwamen waar we onze lunch nuttigden.
Hierna hebben we het Horex museum bezocht, ook erg mooi om al die ouwe motoren te zien.
Van hieruit werd de rit vervolgd , en na nog even getankt te hebben kwamen we weer bij ons hotel aan. Het was weer een schitterende rit.

Route dag 3

Dag 4
De volgende ochtend was het alweer tijd om in te pakken en ons klaar te maken voor de terugrit.
Na een goed ontbijt werden de boxers weer gestart cq aangeduwd en zo begonnen we aan de rit naar Nederland.
De route terug was ook weer mooi door Rien uitgezocht, en ging over mooie wegen, berg op en berg af, waarbij mijn R80 lekker hard moest werken, wat hem goed afging.
Na even getankt te hebben en een kop koffie vervolgden we onze weg tot we bij Stottmert lunchten.
Na de lunch reden om de Versetallsperre heen en namen we de 45.
Het plan was om een stukje de 45 te nemen en dan weer de kleine wegen te nemen.
Helaas ging dit door drukte en wegwerkzaamheden mis, waardoor de groep uit elkaar viel. Bert, Pieter en ik hebben de 45 genomen tot we de 2 namen, waar ik bij de afslag naar de 31 zwaaiend afscheid nam van mijn beide motorvrienden.
Aangezien ik niet kon stoppen ben ik 1 keer naar huis gereden, waar ik om half vier de boxer in de garage zette.
Dit was voor mij de eerste keer dat ik een weekend weg ben geweest met mijn nieuwe aanwinst,
ik ben erg tevreden over mijn R80RT, ondanks de kapotte startmotor die ik dezelfde week heb vervangen.
Ik wil al mijn motorvrienden bedanken voor een schitterend weekend, en Rien bedankt voor het weer organiseren van dit weekend.

Uw rijdende reporter Fred ten Napel

Route dag 4

Routes met dank aan MC Zwolle met aanpassingen van Wouter