Donderdag 30 mei startte ik de 80, en nam afscheid van mijn vrouw en begon aan de rit naar Brummen, waar de koffie klaarstond.
Nadat Bert ook alles op en ingepakt had vertrokken wij via onze vaste route richting Venray, waar wij afgesproken hadden bij de McDonalds aan de A73 en al bijna de gehele groep aanwezig was.

We waren met 12 man, te weten Frank, Ronald, Henk, Theo, Benno, Wietse, Jaap, Fons, Louis , Roel, Bert en ondergetekende.
Jarenlang had Rien Hup dit weekend georganiseerd en toen hij vorig jaar aangaf om te stoppen met motorrijden hebben Frank en Ronald de handschoen opgenomen en dit weekend georganiseerd, waarvoor onze dank.

Na een even te hebben zitten kletsen werden wij centraal geroepen door Frank en Ronald die de route even doornamen waarna de motoren werden gestart. Via de A73 reden wij richting Venlo en door naar Netteltal en Heinsberg. Het blijft altijd mooi motorrijden in Duitsland, snelle doordraaiers en haarspeldbochten volgen elkaar lekker op, de 80 heeft er zin en ik ook.

In Langerwehe, bij hotel Schützenhof werd de lunch genuttigd, op het terras.
Na de lunch reden wij verder richting Schevenhütte en weer was het genieten van de mooie wegen en vergezichten.
Helaas hadden we toch nog een technisch probleempje, een GS die tot stilstand kwam, de eerste groep was al verder gereden dus wij moesten kijken wat er aan de hand was, boordgereedschap tevoorschijn, de vaste vragen, is er brandstof? Ja.
Is er een vonk? Nee. Gelukkig was de groep weer omgedraaid en de technische mannen waren meteen al aan het sleutelen.
Een los stekkertje wat snel opgelost was en de GS kon weer rijden.

Na nog een fotomomentje bij Heimbach, en een stop om regenpakken aan te trekken kwamen we rond een uur of 7 aan bij Sportschule/Sportpark Bitburg in Bitburg.
Na de kamerverdeling was het tijd om wat te drinken en te eten.
Hier was ik wel aan toe. Na nog gezellig even wat te hebben gedronken ging bij mij om een uur of 12 het licht uit.

31-05-2019

Na een goede nachtrust en een verkwikkende douche was het weer tijd voor het vaste ritueel, oliepeilen.
Ook werd er weer even banden getrapt en motorverhalen verteld.
Dan naar het ontbijt, motorkleren aantrekken en motor starten.
Helaas gaf de GS van Henk weer problemen waarop hij besloot om bij het hotel te blijven en zijn motor goed na te kijken.

Wij reden vanaf het hotel richting Bollendorf, waarna we bij Echernach het mooie Luxemburg binnenreden.
Natuurlijk moet er dan even getankt worden en ik kon mooi even een lampje van mijn richtingaanwijzer vervangen.
Helaas ging het bij het wegrijden even mis.
Louis, Frank en ik stapten net op de motor terwijl de groep al wegreed, doordat wij even gasje bij moesten om de groep weer in te halen misten wij de afslag.
Ik zag nog net in mijn ooghoek een BMW naar rechts wegrijden en stopte en draaide om achter de groep aan te rijden.
Helaas zagen Frank en Louis dit niet en reden door.
Bij het volgende dorpje had ik de groep weer ingehaald en stonden we te wachten op Frank en Louis, die niet op kwamen dagen.
Na telefonisch contact met hun bleek dat ze gedraaid waren en in Echternach stonden waar Frank technische problemen had, zijn accu werd niet goed opgeladen.
Nadat we ze gevonden hadden kregen de technische mannen de motor weer aan de praat en werd besloten om te lunchen in Echternach.

Na de lunch werd de tocht weer vervolgd en het was weer volop genieten in Luxemburg, mooie goede wegen en lekker veel bochten.
Vanaf Wiltz namen we de schitterende 25, een weg die echt elke keer weer genieten is.
Helaas viel door snelheidsverschil de groep uit elkaar, waardoor we met een klein groepje koffie gingen drinken in Kautenbach, bij Hotel Huberty, al het 3e jaar op rij.
Vanaf Kautenbach reden we door richting Keppeshausen , waar we Duitsland weer binnenreden.
Na nog even een kleine stop gehouden te hebben bij de Eifel-zoo reden we verder naar het hotel.
Na even gedouched te hebben werd er gegeten, en nog even gezellig nagekletst onder het genot van een whisky( in mijn geval)

01-06-2019

Na een goeie nachtrust ( Ik had geen last van de rolkoffertjes) werd er weer olie gepeild, en nog steeds niets verbruikt.
Mijn 80 had van het voorjaar een koprevisie en nieuwe zuigerveren gekregen, en liep weer als een trein waarvoor ik Ed van der Kloet nog even wil bedanken.

Na het ontbijt starten we de motoren en gingen als een complete groep onderweg, Henk had zijn GS weer gerepareerd en reed ook weer mee.
Van Bitburg uit reden richting Gerolstein, Daun en Dankerath.
Bij Musch dronken we koffie bij een zalmrokerij, waarna we verder reden.
De lunch was bij een echte bikertent in Ahrwind, waar we de motren nog net kwijt konden, zo druk was het.

Na de lunch werd de tocht voortgezet langs het riviertje de Ahr.
Een half uurtje na de lunch ging het nog eventjes mis.
Ik kreeg een vliegje achter mijn bril en moest even stoppen, mijn voorrijder had dit niet in de gaten en reed door.
Ik zelf zag niet dat ie een 200 meter verder rechtsaf sloeg omdat ik net met mijn vinger in mijn oog zat.
Nadat ik weer verder kon vervolgde ik dus de route, maar miste de afslag.
Met een man of 4 in mijn kielzog reed ik dus door en moest even aan het gas hangen om de anderen weer in te halen, het was een schitterende mooie weg, mooie bochten en niemand voor me dus echt genieten.
In het volgende dorp toch maar even gestopt, gebeld en toen moesten we de zelfde weg weer terug.
Van af die kant was ie zeker net zo mooi.
Nadat we allemaal weer compleet waren vervolgden we onze route, dronken nog even iets in Weidenbach, waarna we door reden naar het hotel.
Na het eten even lekker met zijn allen op het grote terras, waar we geld op een bult gooiden omdat het hotel contant afgerekend moest worden, iets met Steuerambt of zo.

02-06-2019

Alweer de laatste dag, dus oliepeilen , ontbijt en de koffers inpakken.
Ronald bleef nog in het hotel, die zou vertrekken naar Noorwegen, dus na afscheid van hem genomen te hebben reden we weg.
Helaas viel de groep uit elkaar na een kleine verrijding, en werd er besloten om de doorgaande wegen naar huis te nemen, ook omdat het erg warm was geworden die dag.

De lunch hadden we in Brüggen bij Dalmacija grill, ik an iedereen die daar in de buurt is dit restaurant aanbevelen.
Na de lunch reden we via de 61 en de A73 richting Nijmegen, waar Bert en ik richting Arnhem door naar Brummen reden.
Een uur later was ik ook thuis en zette de R80 weer in de garage, waarna ik verwelkomd werd door vrouw en katten.
Het zat er weer op. En weer heeft de boxer mij weer netjes thuisgebracht en 1331 kilometer gereden .

Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor een heel mooi weekend, Frank en Ronald bedankt voor het nemen van de moeite om dit te regelen.

Uw rijdende reporter Fred ten Napel