Weekend Bitburg 2015
Rien had voor ons een mooi weekend georganiseerd eind augustus.
Dit viel samen met de jaarlijkse Classic tour die zondag de 30e verreden werd.
Omdat vorig jaar deze rit in het water viel door het vele regen, werd dit jaar dezelfde route nog een keer gereden, daarom besloten wij om niet mee te rijden maar gezellig in Andenne op het plein een kop koffie te drinken en natuurlijk de heerlijke koeken van Hans Crabbe, die de Classic tour elk jaar organiseert, te eten.
Op vrijdag 28 augustus, werd om een uur of zeven de rust in het slaperige dorpje Vriezenveen weer wreed verstoord door het ploffen van een ouwe boxer die weer een weekend aan de bak moest.
Uitgezwaaid door mijn vrouw reed ik richting de A1, die ik bij Holten weer verliet om de file’s op de autobaan te vermijden.
En zo reed ik mijn vertrouwde route langs Laren, Lochem, Brummen en Arnhem naar de A12, waar ik om kwart voor negen bij het verzamelpunt net voor de grens aankwam.
Na even getankt te hebben, en een bak koffie gepakt te hebben werd ik verwelkomd door Ronald die al aanwezig was.
Hierna kwamen de rest van de groep ook langzaam binnen druppelen.
We gingen met z’n zessen, nl Rien, Wouter, Paul, Bert, Ronald en ik.
Bert miste helaas de afslag naar het tankstation dus die moesten we bij de douane ophalen.
Nadat we Bert dus weer gevonden hadden gingen we onderweg over de autobaan richting Oberhausen, waarna we Keulen aanhielden.
Bij deze plaats gingen we de E40 op, die we bij Overath weer verlieten.
Hier namen een kop koffie en werd weer getankt.
En toen begon het mooie motorrijden.
Onder leiding van Rien reden we de mooiste wegen, zoals we die gewend zijn in Duitsland, mooie doordraaiers, scherpe haarspeldbochten, we kregen ze allemaal onder de wielen.
Bij Linz am Rhein staken we de Rijn over met een pont, naar de stad Remagen.
Dat ze daar geen brug bouwen begrijp ik niet.
Hier gebruikten we de lunch, waarna we verder reden richting Waldorf.
Vanaf hier gingen we in een rap tempo door het Duitse land tot Rien bij de Nord Schleife bij de Nürburgring nog even een stop inlaste.
Na hier wat gedronken te hebben reden we door en zo kwamen we om een uur of 7 aan in Biersdorf am See, waar we ons hotel opzochten.
Nadat de motoren in de garage gezet waren, de kamers verdeeld en even gedoucht te hebben konden we aan tafel voor een goede maaltijd.
Hierna nog even wat drinken, kletsen en dan slapen.
Na een goede nachtrust ging om 7 uur de wekker weer, en na de gebruikelijke ochtendgym (dacht het niet), werd de motor opgezocht, olie gepeild en dan een goed ontbijt.
Rien had voor vandaag ook weer een mooie route uitgezet, en om een uur of negen reden we in colonne het dorp weer uit.
Weer had Rien een hele mooie route voor ons uitgezet, weer mooie haarspeldbochten, elkaar snel opvolgend, zorgden er voor dat de ouwe 50/5 hard moest werken, langzaam omhoog, snel naar beneden, zo snel raken ze me niet kwijt.
Na veel mooie kilometers kwamen we bij Vianden Luxemburg binnen dus snel even tanken, wat is de brandstof daar goedkoop.
Daarna in Vianden zelf een gezellig terrasje opgezocht en lekker een kop koffie met een koek genuttigd.
Na deze pauze starten we de boxers weer en langs de rivier de Our vervolgden we onze weg weer door het schitterende Luxemburg, ook hier weer mooie bochtige wegen met veel schakelwerk, afremmen, en bochtengooiwerk.
Het was genieten geblazen.
Bij Oberpalen verlieten we Luxemburg voor een klein stukje door België. Je zag het meteen aan het wegdek, was dit in Luxemburg nog mooi glad asfalt, in België waren de wegen meteen een stuk slechter.
Gelukkig waren we snel weer in Luxemburg, en het gladde asfalt rolde weer onder de wielen door.
Helaas was het zoeken naar een lunchplekje wat moeilijker.
Bij de eerste gelegenheid was er geen plaats in de herberg, er was een privefeest, en wij mochten niet meedoen.
Volgende keer maar regelmatig scheren, misschien dat het helpt.
Nadat we verder reden viel de groep door een misverstand uit elkaar. Bert, Paul en Wouter raakten ons 3en kwijt en gingen rechtstreeks naar het hotel, terwijl Rien, Ronald en ik de originele route vervolgden.
Gelukkig dat wij dit gedaan hebben.
Ook dit gedeelte van de route was schitterend en met een lekker tempo werden ook deze laatste kilometers afgelegd en om kwart voor zeven kwamen we aan bij het hotel waar de andere groep al lekker op het terras zat met een groot glas bier voor zich.
Na even gedoucht te hebben voegden wij ons bij hun en zaten nog even gezellig te kletsen.
Hierna nog even lekker gegeten en daarna op het terras genoten van het warme weer, en de lekkere weinbrand.
Zondag begon de terugreis, de koffers werden weer volgepakt, oliegepeild en nog zo’n stevig Duits ontbijt.
Nadat we onze schulden hadden voldaan starten we de boxers weer, zochten een tankstation en reden we binnendoor naar de autobahn 60 die we vervolgden tot we bij St Vith de autobaan weer verlieten en via een schitterende route, mooie wegen, lange bochten en een lekker tempo naar Andenne reden waar we om 12 uur aankwamen.
Nadat we onze motoren op het plein hadden geparkeerd bekeken we de mooie BMW’s die daar stonden en werden er handen geschud.
Nadat we koffie hadden gedronken, koeken van Hans Crabbe hadden gegeten stapten we om half twee weer op de motoren en lieten Adenne achter ons.
De Maas volgend kwamen we bij Luik uit, waar het even misging.
In de drukte van Luik raakten we elkaar kwijt en gingen Bert, Wouter en ik via de rondweg Luik richting Maastricht, helaas miste ik door wegwerkzaamheden de afslag naar Maastricht dus namen we de volgende afslag, waar we even overleg hadden.
Bert zette een route uit richting Slenaken en zo vervolgden we onze weg totdat we bij het dorpje Teuven-Voeren niet verder konden omdat er een feest was waardoor de weg was afgezet.
We hebben daar op een mooi terras wat gedronken, en werden gebeld door Rien.
De andere groep bleek maar een kilometer of 7 bij ons vandaan te zitten dus kwamen ze naar ons toe.
Rien en Ronald kwamen opdagen, Paul had besloten dat hij rechtstreeks van Luik naar huis zou gaan.
We besloten om hier ook de lunch te nuttigen en hebben even onze avonturen uitgewisseld.
Na een lekkere lunch zijn we verder gereden, en reden we het mooie Limburg weer binnen.
Na even getankt te hebben vervolgden we onze weg door Heerlen, Brunssum en langs het mooie Schinveld (Dit moest ik typen van mijn vrouw, die komt daar vandaan) reden we richting Roermond, waar we de A73 richting Velo en Nijmegen namen.
Nadat we bij de McDonalds in Venray nog iets hadden gedronken namen we afscheid van Ronald en Wouter en reden Bert, Rien en ik door naar Nijmegen en Arnhem, waar Rien naar ’t Harde reed en Bert en ik onze weg vervolgden tot aan Brummen, waar we afscheid namen en ik mijn ondertussen niet helemaal goed lopend motor rustig richting Vriezenveen stuurde.
Hier kwam ik om 9 uur ploffend en knallend aan.
Het probleem bleek een loszittende bus in de rechtercilinder waarop de carburateur bevestigd wordt.
Alles gelukkig weer gerepareerd.
Ik wil Bert, Ronald, Paul, Wouter en vooral Rien weer bedanken voor een schitterend mooi weekend.
Uw rijdende reporter Fred ten Napel
Foto verslag van Bert